ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ Η ΓΡΑΠΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Η ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ ΕΓΙΝΕ «ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ» ΜΕ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΠΑΓΟΝΤΑΙ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΟ ΚΟΥΡΕΜΑ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Επανερχόμαστε στο θέμα της αποκατάστασης των κουρεμένων Ταμείων Προνοίας για να σχολιάσουμε την τελευταία ανακοίνωση του Υπουργού Οικονομικών και τα όσα, κατά τον Υπουργό, έπρεπε να λάβουμε υπόψη μας.

Η ΕΤΥΚ και οι τραπεζοϋπάλληλοι έλαβαν υπόψη τους:

1.    Ότι αυτή η Κυβέρνηση κούρεψε το συνταξιοδοτικό ωφέλημα 60,000 εργαζομένων, μελών των Ταμείων Προνοίας, περιλαμβανομένων 6,000 περίπου τραπεζικών υπαλλήλων.

 2.    Το κούρεμα έγινε χωρίς να διασφαλιστούν οι πρώτες 100 χιλιάδες και χωρίς να γίνει συμψηφισμός με τα δάνειά τους, όπως έγινε για ΟΛΟΥΣ τους ΚΑΤΑΘΕΤΕΣ – Που είναι η «στοιχειώδης κοινωνική δικαιοσύνη» που επικαλείται ο Υπουργός και η Κυβέρνηση;

 3.    Τη δημόσια υπόσχεση / ΔΕΣΜΕΥΣΗ του Προέδρου της Δημοκρατίας για ΑΜΕΣΗ και ΠΛΗΡΗ κάλυψη των κουρεμένων Ταμείων Προνοίας.

4.    Ότι η Κυβέρνηση, υπαναχωρώντας από τις δεσμεύσεις που έδωσε το 2013, επιστρέφει σε περισσότερους από τους μισούς του συνόλου των 60,000 εργαζομένων, το 15% και σε βάθος τεσσαρακονταετίας, ενώ όλοι ανεξαίρετα οι εργαζόμενοι χάνουν τουλάχιστον το 25% του συνταξιοδοτικού τους ωφελήματος.

5.    Ότι με το τελευταίο κούρεμα των δεσμεύσεών της (απόφαση Υπουργικού Συμβουλίου 7/12/2017), η Κυβέρνηση ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ για περίπου 1,000 εν ενεργεία συναδέλφους, να αντικαταστήσει τη δική της υποχρέωση (ΔΕΣΜΕΥΣΗ), με μια «προοπτική πρόσθετης αναπλήρωσης από την Τράπεζα Κύπρου» με την Τράπεζα να ζητά ως αντάλλαγμα την κατάργηση των κλιμάκων και των προσαυξήσεων!!!!!

  6.    Ότι το επιπρόσθετο, πραγματικό κόστος για κάλυψη όλων των μελών των Ταμείων Προνοίας στο 75%, με βάση τα στοιχεία που έδωσε ο ίδιος ο Υπουργός, είναι γύρω στα €20 εκ. κατανεμημένα στα επόμενα 15 χρόνια. Άρα, μιλούμε για €1,3 εκ. κατά έτος. 

Όλα τα πιο πάνω, έχουν ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη, και δικαιολογημένα η Οργάνωσή μας και τα μέλη της, μιλούν για εμπάθεια και στοχοποίησή τους από πλευράς Κυβέρνησης.  

Εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι ο Υπουργός Οικονομικών και η Κυβέρνηση, δεν έχουν λάβει υπόψη:

·  Το γεγονός ότι μέσα από τις θυσίες της τελευταίας εξαετίας (μειώσεις και παγοποιήσεις μισθών και ωφελημάτων), οι Τράπεζες έχουν εξοικονομήσει (κόστος για το συνάδελφο) πέραν του 100% του μισθολογίου.

 · Την υπεύθυνη στάση και την υπομονή που δείξαμε, εδώ και τέσσερα χρόνια, περιμένοντας την Κυβέρνηση να τηρήσει τις δεσμεύσεις της για την αποκατάσταση των κουρεμένων (κλεμμένων) Ταμείων Προνοίας.

 · Τις υπερπροσπάθειες και τη σκληρή δουλειά των τραπεζοϋπαλλήλων, σε βάρος της οικογενειακής και κοινωνικής ζωής τους, που είχαν ως αποτέλεσμα την επιβίωση και ανάκαμψη των Τραπεζών αλλά και της οικονομίας.

Όσον αφορά το σχόλιο περί της οριστικοποίησης των αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου, η απάντηση δόθηκε την Τρίτη το απόγευμα από τους 6,000 συναδέλφους που διαδήλωσαν στους δρόμους της Λευκωσίας και έστειλαν ξεκάθαρο το μήνυμα ότι οι ρυθμίσεις αυτές δεν μπορεί να οριστικοποιηθούν, παρά μόνο όταν υλοποιηθούν πλήρως οι δεσμεύσεις της Κυβέρνησης και χωρίς την ανάμειξή της στις διαπραγματεύσεις μας με την Τράπεζα για εργασιακά θέματα.

Τέλος, νιώθουμε έντονα την υποχρέωση να σχολιάσουμε το μέρος των δηλώσεων του Υπουργού, το οποίο έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία, αγανάκτηση και προβληματισμό στο σύνολο των εργαζομένων, και το οποίο εκφράζει ξεκάθαρα μια απαράδεχτη φιλοσοφία σχετικά με τα εργασιακά θέματα και τη διευκόλυνση των απολύσεων.

Θεωρούμε απαράδεχτο το γεγονός, η ίδια η Κυβέρνηση, διά στόματος Υπουργού της, να απευθύνεται σε μια ολόκληρη τάξη εργαζομένων και να τους λέει ότι, «είσαστε τυχεροί που δεν απολυθήκατε και δεν πρέπει να μιλάτε…»

Δεν είναι οι «καθοριστικές προσπάθειες της Κυβέρνησης», που διασφάλισαν τις θέσεις εργασίας στις Τράπεζες αλλά οι αγώνες των εργαζομένων, κάτω από την ομπρέλα και την καθοδήγηση της ΕΤΥΚ (εκτός κι αν ο Υπουργός αναφέρεται στην επιστολή/ΔΕΣΜΕΥΣΗ του, ημερομηνίας 23/5/2013, την οποία οι συνάδελφοι πίστεψαν, έφυγαν από την Τράπεζα και σήμερα κουρεύτηκε και αυτή επηρεάζοντας αρνητικά περισσότερους από 200).

Εξ’ άλλου οι Τράπεζες είναι ιδιωτικός τομέας στον οποίο δεν χωρούν, ή δεν πρέπει να χωρούν, κυβερνητικές παρεμβάσεις, άρα η διαφορά είναι η ύπαρξη μιας ισχυρής συνδικαλιστικής Οργάνωσης η οποία μπορεί μέσα από την ομοψυχία και την αγωνιστικότητα των μελών της να διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας και τα ωφελήματά των μελών της.

 ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Λευκωσία, 14 Δεκεμβρίου 2017